سلام

از خود بودن سیرم
از شراب پرم
از مرگ بی هراسم
مرا ای شب ارزوها
بخاطر خدا از جان
بخاطر حق به جای
نام حقیقت نجاتم بده
تا عاقبت ازادمرد
در راه بس خطرناک
در چاه بس امیدوار
انسان بودنم را
حیوان شدنم را
به قسمی که مرگ نام داشت
به خکمی که دادگر نام داشت
نا امید از دادگاه خدا
هیچوقت از دنیای پرفریب
ناامید از جهان نروم